Mam nadzieję, że tytuł dzisiejszego wpisu lekko Cię zaintrygował. Mnie kilka dni temu zaintrygowała pewna myśl przesłana za pośrednictwem Twittera, której pełną treść publikuję w dalszej części tego wpisu. Myśl, która nie pozwala przejść obok siebie obojętnie. Zapraszam do dalszej lektury, ciekaw jestem również Twojej opinii.
Kilka tygodni temu pisałem na blogu o technice Pomodoro – jednej z najprostszych i najskuteczniejszych technik ułatwiających efektywną pracę i skupienie na wybranym zadaniu. Dziś chciałbym powrócić do tego tematu – z lektury wcześniejszego artykułu wiemy już „co” i „jak„, dziś skoncentrujemy się na tym „kiedy” zastosowanie Pomodoro przyniesie nam najwięcej korzyści.
Praca zdalna przestała być tylko ciekawym zjawiskiem społecznym. W świetle rozwoju technologii oraz wzrostu możliwości realizacji własnych pomysłów biznesowych stała się coraz częściej wybieranym sposobem kształtowania własnej kariery zawodowej. „Wolne zawody”, które dodatkowo uniezależniają nas od miejsca świadczenia usług, zachęcają do wypróbowania tego modelu pracy. Na co powinniśmy uważać decydując się niego?
Wydajność, czas, optymalizacja, asap, srasap… Nie ma lekko. Oczekiwania są wysokie, robota ma być wykonana solidnie i najlepiej jeszcze szybko (a o tym, ze tanio nawet nie będę wspominać). Zatrzymajmy się na chwilę przy „czasie” i spróbujmy odpowiedzieć sobie na proste pytanie – czy jest sens monitorować upływający czas? Po co nam w ogóle taka wiedza?
Z motywacją jest jak z zaufaniem – zbudowanie odpowiedniego jej poziomu wymaga czasu i zaangażowania, jednak stracić ją można w mgnieniu oka. Przywrócenie jej często kosztuje nas wiele wysiłku, szczególnie jeśli bardzo mocno się staramy, dużo o tym myślimy i nie widzimy natychmiastowych rezultatów. Co zrobić, gdy zaczyna brakować nam „paliwa” do działania?